Η εκδρομή στο "Νοσοκομείο Σωτηρία" ήταν πολύ εντυπωσιακή. Είδαμε κάποια έργα με υλικά του νοσοκομείου και μη, τα οποία είχαν άμεση σχέση με τη φυματίωση και γενικά με τις ασθένειες. Αυτά τα έργα, αν και ανατριχιαστικά και τρομακτικά, αντιπροσώπευαν κατάλληλα τους παλιούς ασθενείς, το πόσο υπέφεραν και πολλά από τα συναισθήματά τους. Αν και είχα πολύ παράξενα συναισθήματα μου άρεσαν όλα πάρα πολύ. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ένα δωμάτιο, το οποίο είχε μια ξύλινη σκάλα με ξετυλιγμένο κόκκινο μαλλί στα σκαλιά της, που στον τοίχο σχημάτιζε τη λέξη "τίποτα".
Γαλιώτου Ιωάννα, Β1
----------------------------------
Κτίριο που άνετα θα ανήκε στο σκηνικό ενός θρίλερ. Αλλά ιστορίες που σου έκοβαν την ανάσα και μπλέκονταν μεταξύ τους στους διαδρόμους και στα δωμάτια. Αντικείμενα που δέχτηκαν τον πόνο των ασθενών. Ατμόσφαιρα βαριά, σαν αυτές που σου βαραίνουν την ψυχή στις κηδείες. Στα δωμάτια εκείνα, άλλοι γέλαγαν, άλλοι τρόμαζαν και άλλοι πονούσαν. Πονούσαν γιατί ένιωθαν τον πόνο της αρρώστιας. Τον πόνο που ένιωσαν και οι καλλιτέχνες όταν δημιούργησαν. Ο πόνος των ασθενών.
Σκηνή που ποτέ δε θα ξεχάσω: Μπαίνω σε ένα δωμάτιο, δεν υπήρχαν τοίχοι, παρά μόνο μαξιλάρια. Από ένα μικρό παράθυρο έμπαινε ένα αμυδρό φως ήλιου. Τα μαξιλάρια αντανακλούσαν το λίγο φως και ο χώρος φωτιζόταν και στην παραμικρή γωνία. Ονόματα, σχέδια και διάφορες μορφές ήταν αυτά που έκφραζαν τους ασθενείς πάνω σε κάθε μαξιλάρι. Τα μαξιλάρια ήταν αυτά που άκουγαν τα προβλήματα των κατόχων τους κατά τη διάρκεια των βραδιών με μοναξιά.
Β.Δ (δεν ήθελε να βάλουμε όνομα...)
----------------------------------
Η εκδρομή στο Σωτηρία ήταν πολύ ωραία. Μου άρεσε πολύ που έδειχνε λίγο φοβιστικό. Επειδή είχε κάποια πράγματα, ήχους, βίντεο, που μας φόβιζαν. Η έκθεση ήταν κάτι διαφορετικό. Ήταν έξω στη φύση και είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τα σπιτάκια στα δέντρα, τα μαξιλάρια στη σειρά ή οι πέτρες που γράψαμε πάνω. Δεν πρόκειται να τα ξεχάσω...
Βάσια Αρμόνη, Β1
----------------------------------
Η έκθεση στο νοσοκομείο Σωτηρία ήταν πάρα πολύ καλή. Έμαθα μέσω πολλών έργων την κατάσταση που βρίσκονταν οι φθισικοί άνθρωποι παλαιότερα και τα συναισθήματά τους. Μου άρεσε που ένα παλιό κτήριο χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή μιας τόσο πολύτιμης για μένα έκθεσης. Επίσης με εντυπωσίασε που υπήρχαν πολλά εκθέματα στο προαύλιο του νοσοκομείου καθώς η φύση τους έδινε ένα ξεχωριστό αέρα.
Παρασκευή-Ιωάννα Γαληνού, Β1
----------------------------------
Πρώτη μας εκδρομή αυτό το έτος, ήταν η επίσκεψή μας στο νοσοκομείο Σωτηρία, που παλιά λειτουργούσε σαν σανατόριο για τους φυματικούς. Εκεί είδαμε διάφορα μαξιλάρια και στρώματα που ήταν των φυματικών*. Επίσης αυτό που ήταν πιο αηδιαστικό ήταν σε ένα "χειρουργικό" δωμάτιο, πάνω σε ένα χειρουργικό τραπέζι ήταν ένα ομοίωμα σαν άνθρωπος και φαίνονταν τα εντόσθια του και το άλλο σε μια κουζίνα, ήταν γεμάτη αίματα!
Πάντως πολύ πρωτότυπη εκδρομή αν και κάπως ανατριχιαστική!!!
Α.Γ.
(*αυτό το στοιχείο προστέθηκε από φαντασία, αλλά πολλά παιδιά είχαν την ίδια ιδέα, λόγω του έντονα βιωματικού χαρακτήρα του χώρου και των έργων...)
----------------------------------
Η καλύτερη εκδρομή από αυτές που έχουμε πάει είναι στο Νοσοκομείο Σωτηρία. Όπου εκεί υπήρχαν πολλά ενδιαφέροντα μνημεία, και μέσα στο χώρο και έξω από το κτίριο. Για παράδειγμα έξω από το κτίριο αυτό, υπήρχαν κρεμασμένα κάτι άσπρα μαξιλάρια, όπου πάνω σε αυτά υπήρχαν ονόματα γραμμένα με κλοστή κ.α. Μέσα στο κτίριο αυτό που με εντυπωσίασε ήταν οτι σε ένα κρεβάτι, που εκεί ήταν μια γυναίκα παλιά, είχε πλέξει με κλωστή το πρόσωπό της, στο μαξιλάρι. Και σε ένα παλιό κωμοδίνο πάνω, είχε ένα παλιό της βιβλίο, όπου μέσα είχε ράψει με κλοστή διάφορα ζώα, και πολλά άλλα*. Από τις άλλες εκδρομές δεν θυμάμαι τίποτα γιατί πολύ απλά δε μ' άρεσαν καθόλου (τα μουσεία), αφού ήταν και εντελώς βαρετά. Όπως και αυτό που πρόκειται να πάμε, νομίζω θα 'ναι πολύ βαρετό, και δε θα μου μείνει τίποτα.
Μ.Α.
(*το έργο αναφερόταν στην πραγματική ζωή μιας παλιάς ασθενούς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου