Μια καταγραφή εντυπώσεων για την έκθεση Navigating in the Dark

Βρήκαμε στο διαδίκτυο αυτό το σχετικό άρθρο:

ΕΚΘΕΣΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΛΕΜΟΥ

"NAVIGATING IN THE DARK"

Βρέθηκα στο Μουσείο Μπενάκη στην οδό Περαιώς για μια άλλη εκδήλωση και πραγματικά ξαφνιάστηκα με την εγκατάσταση της Καλλιόπης Λεμού στο αίθριο του Μουσείου, πριν από τα εγκαίνια, ακριβώς στις τελικές δοκιμές του φωτισμού. Μέσα σε μια υποβλητική ατμόσφαιρα, παρακολούθησα την όλη  διαδικασία και πραγματικά προβληματίστηκα με το μήνυμα και την πρόθεση  που επιδιώκει η καλλιτέχνης. Στιβαρά  χαλύβδινα γλυπτά μεγάλης κλίμακας συνυπάρχουν με  φτερωτούς ορειχάλκινους ιπτάμενους φαλλούς και κατανέμονται σε ένα διευρυμένο ξύλινο  βάθρο με μια κυψελωτή δομή στο κέντρο.

Διάβασα στο τύπο σχετικά με το έργο  ότι  «Το ταξίδι και το πέρασμά μας από τη ζωή είναι η θεματική που διατρέχει το έργο της. Όπως τόνισε η καλλιτέχνης «σε μία εποχή που περικυκλωνόμαστε από σκοτάδι και σύγκρουση φιλοσοφιών είμαστε σαν ένα πλοίο σε τρικυμία. Έχουμε την ανάγκη να βγούμε από το σκοτάδι» ενώ κατέδειξε τον τρόπο διαφυγής στο να «επικεντρωθούμε στην ανθρωπιά σαν να ξεκινούμε από την αρχή. Το εσωτερικό μας ταξίδι είναι η ελπίδα για να πολεμήσουμε το εξωτερικό σκοτάδι».

 Διάβασα επίσης ότι «Το σύνολο που ωθεί σε μία ενδοσκόπηση τον θεατή «πατάει» σε μία εξαγωνική εξέδρα. Κυρίαρχα είναι τέσσερα όρθια γλυπτά από μέταλλο, επικαλυμμένα με κερί, που συμβολίζουν φάρους με σχήματα που έχουν παραπομπές στη φύση. Kεντρικά, σε μία διάταξη που θυμίζει κυψέλες, βρίσκεται νερό που πάνω του επιπλέουν δώδεκα συρμάτινες κατασκευές σε σχήμα ανθρώπινου προσώπου. Τα υλικά των έργων είναι φθαρτά –το μέταλλο θα αφεθεί στις «ορέξεις» της σκουριάς– επειδή όπως η ίδια η εικαστικός είπε, «έχουν ημερομηνία λήξης, θα κάνουν τον κύκλο τους και θα επιστρέψουν στη γη». 

Ομολογώ ότι δεν κατάφερα ακόμη να κατανοήσω τις προθέσεις. Παρ΄όλα αυτά καλό είναι να γνωρίζουμε ότι η έκθεση αυτή αποτελεί τον πρώτο σταθμό μίας τριλογίας σε ανοικτούς και κλειστούς χώρους, με τίτλο “Navigating in the Dark”. Οι άλλοι δύο σταθμοί είναι στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης και στο Τζαμί Ibrahim Khan στο Ρέθυμνο (Μάιος-Αύγουστος 2011) και στη κρύπτη της εκκλησίας του Αγίου Παγκράτιου στο Λονδίνο. (Οκτώβριος-Νοέμβριος 2011).
Πρόκειται για τρεις αυτόνομες εκθέσεις που ωστόσο διατηρούν τα στοιχεία της συνέχειας και της μεταξύ τους σύνδεσης.  Οι τρεις σταθμοί είναι μία συμπαραγωγή του Μουσείου Μπενάκη και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης. 

Την έκθεση επιμελείται η κριτικός τέχνης και Διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Μαρία Μαραγκού.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 26 Μαρτίου 2011

(από το ιστολόγιο ενός αρχιτέκτονα, του Γιώργου Τριανταφύλλου)